رحمان 1400
خلاصه روایت :
رحمان ( سعید آقاخانی ) آبدارچی یک کمپانی است و پزشک معالج به وی اعلام کرده که بزودی از عالم خواهد رفت . از این جهت رحمان فکری به سرش میزند تا از مرگ خویش برای خانواده سودی نتایج نماید ولی . . .
کارگردان :
منوچهر هادی : متولد سال 1351 در تهران می‌باشد . او در او‌لین سالیان حضورش در سینما تحت عنوان هنرپیشه , دستیار کارگردان و تدارکات عمل میکرد البته در سال 1385 با ساخت اولی فیلمش به اسم « تلاطم » وارد میدان فیلمسازی شد . وی خالق اثرها پرفروشی در سینما مثل « اینجانب سالوادور نیستم » و « آینه بغل » بوده است .
عیب گیری فیلم « رحمان 1400 » :
سینمای کشور‌ایران در چندین سال اخیر صاحب خانه جنسی از کمدی بوده که تا تا قبل از این معمولاً در ویدیو های اینترنتی رویت میشد و ولی از میزان زیاد بالای تماشا برخوردار بود . محبوبیت این گونه از ویدیو ها منجر شد تا سینمای کشور‌ایران هم روی خوشی بدین گونه محتوا نشان دهد و اثراتی با منش شبیه را روانه سینما کند که با استقبال بی نظیری از جانب مخاطبین اهل ایران مواجه شد . فروش بی نظیر اثراتی مثل « هزارپا » میتواند برهان محکمی باشد برای آنکه اثبات نماید , مخاطب اهل ایران رغبت متعددی به تماشای این فرآورده کمدی در سینما دارااست و شیوه ساخت این اثر ها هم با شیب تندی در حالا ارتقاء است .
بعد از به نمایش درآمدن اثراتی مثل « مارموز » در ماه های اخیر , درحال حاضر « رحمان 1400 » روانه سینما شده که ملغمه ای بی رمز و ته و سرشار از ابتذال است . اثری که تا یک‌سری سال پیش هر فیلمسازی به مشقت می به عهده گرفت تا آن را روانه سینما کند و تحت عنوان یک تجربه سینمایی از آن یاد کند البته ظاهراً این موردها چندان برای منوچهر هادی , کارگردان این اثر اصلا مهم نیست و ساخته های پیش وی یعنی « اینجانب سالودار نیستم » و « آینه بغل » هم به نیکی این موقعیت را تایید می نمایند .
رحمان 1400
به لحاظ نمی‌رسد که ساخته شدن اثری همانند « رحمان 1400 » از گرفتاری ای خیالی برآید . به احتمال فراوان خیر فیلمساز و خیر تالیف کننده , هیچکدام ایده و گرفتاری ای برای ارائه محتوایی که بتواند ذهن مخاطب را حتی‌در در توان تعدادی دقیقه به بحران بکشد نداشته اند و صرفاً به جهت پول ساختن به وسیله ساخت تیم وضعیت های خیره کننده و غریب و بنا کردن آن و آنگاه ارسال به پرده های سینما , قصد به انجام عمل خویش گرفته اند . در « رحمان 1400 » آدرس از نوشته و کارگردانی به دیده نمی‌خورد و هرآنچه که در تصویر نقش بسته گزیده از ابتذال است که در گونه های متعدد و با تنوع بدون نقص مطرح شده شده‌است .
در « رحمان 1400 » هیچ شخصیتی ساخته نمیشود و هرآنچه که در فیلم قابل رویت است کاریکاتورهای متحرکی میباشند که مطابق کلیشه های رسم شده در جامعه خلق می نمایند و هیچ وقت بضاعت بیرون شدن از این حالت و تبدیل شدن به شخصیت را ندارند . فی مابین این اشخاص طیف های متمایز از خدمتکار شریف گرفته تا متظاهر دیندار تماشا می شود البته نقطه اشتراک کلیه آن‌ها فهم حداقلی شان است که تصویر بالغ بودن شان را خدشه دار می کند! وضعیت های کمیکی که در فیلم ساخته می توان به بدترین و بی طعم ترین و نازل ترین صورت ممکن به مخاطب بیان شده شده‌است که عامل ها اکثری جز نمایش نامه و کارگردانی در تکوین آن دخیل بوده است .
در دو سه سال اخیر , تلویزیون با بکارگیری افراطی اسپانسرها و ( ستاره مربع ( های معروفی که سبب ساز تولید فضای جوک فی مابین یوزرها شده , مشاجره های فراوانی را رقم زده اند و اکنون به حیث می‌رسد که‌این افراط در اکنون ورود به سینمای کشور‌ایران هم می‌باشد بطوریکه در وسط فیلم « رحمان 1400 » یک سری دقیقه از ماجرا به تبلیغ بی واسطه سرویس ها حامی مالی قبلی است! در واقع مخاطب در هنگام تماشای فیلم بایستی چند شرایط را به تحمیل با حضور حامی مالی بازدید کند و مورد ویرانگر این که این وضعیت ها ابداً ارتباطی با فضای داستانی ندارند . در قسمت های دیگری از فیلم هم بی آنکه وضعیت ایجاب کند , اتومبیل های نوع بالا با رنگ های گوناگون به تصویر کشیده گردیده اند که آدمهای روایت حول محور آن دیالوگ برقرار می نمایند! تمام این مورد ها نشان میدهد که « رحمان 1400 » بیش تر از آنکه ایده و عملکرد فیلمسازش برای ساخت فیلم باشد , اثری است که مرهون اسپانسرها بوده و اکثری از فیلم هم به تحمیل این سرمایه گذارها در حالت های نا مربوط , با بدترین صورت ممکن ایجاد شده است .
جوک های جنسی فیلم هم بی آنکه کارکرد صحیحی در فیلم داشته باشند , بصورت تکراری و رگباری در فیلم به مخاطب ارائه می شود و مخصوصاً مزاح مرتبط با پائین تنه که تقریباً هرچند دقیقه یکبار بوسیله سعید آقایی و بهرام افشاری با اکت حتمی ( ! ) در حالا بازخوانی و اجراست! ظاهراً سازندگان نمی دانستند که یک طنز ممکن است فقط دوبار بتواند مخاطبی را به خنده بیندازد و تکرار یک سری آبادی باره آن کارکرد خویش را از دست میدهد . در فیلم مزاح های متفاوتی نیز با اتفاقات سیاسی و اجتماعی روز کشور ایران می شود . مثل تغییر تحول اسم موسسه کاسپین به ( جاسپین ( و اشاره به اشخاصی که به اسم آیین در حالا خرابی میباشند . این اشارات در فیلم بی معنا به لحاظ می رسند چراکه فیلمساز از نزدیک شدن به سوژه هایی که قصد جوک با آنان را داراست جلوگیری می نماید و صرفاً به یک سری جوک ریز بسنده کرده چراکه نمی منظور کوچکترین خطری اثرش را تهدید و برای آن لبه بسازد! از این جهت « رحمان 1400 » علی رغم ژست منتقدانه ای که گرفته , اثری کاملاً بی خواص به حساب آورده می شود .
در بین بازیگران فیلم صرفا سعید آقاخانی است که با طنازی ذاتی اش برنده شده تا حدودی شخصیت رحمان را به دل تماشاگر بنشاند . آقاخانی که در سال های قبلی بازی در نقش های دورازشوخی را در حق تقدم کاری اش قرار داده بود , در « رحمان 1400 » توشه دیگر به اثر ها